Fly4free.pl

W ciągu ostatnich kilku miesięcy zmieniły się ceny wejściówek do takich miejsc jak to, tzn. Rozdzielono oddzielnie bilety dla miejscowych 1,5 zł i dla turystów 10 zł ... niestety przebitka jest masakryczna, w szoku są sami Irańczycy nie potrafiąć wytłumaczyć czy to dzieje się aby zarabiać na turystać, czy możę ich odpędzić od kraju ? W sumie 10 zł to nie wiele, ale kilka takich miejsc przez kilka dni i jak na Iran to więcej wydamy na bilety niż całą resztę.

Meczet i cała okolica zabiera nas w świetną podróż, dwie przed chwilą poznane Iranki zostają naszymi przewodnikami. Ale największą frajdę daje nam mały kwadracik, w centralnym miejscu meczetu, pod samym centrum wielkiej kopuły gdzie ... w czasach gdy nie było mikrofonu, wykorzystywano go własnie do nagłąśniania. Niesamowite doświadczenie gdy każde Twoje słowo jest odbijane po kilka razy i niesie się po całej okolicy, żadnej, najmniejszej elektroniki dookoła !





I uzywane do modlitwy kostki z prochu (?), które położone na ziemi - dotykamy czołem - przypominające z czego jesteśmy stworzeni.



Ps. W Każdy piątek meczet zapełnia się wiernymi, bez problemu można również wejść, pomyślcie o tym przy planowaniu podróży.

Było jeszcze kilka historii, ale muszę troszkę przyśpieszyć, tak bardzo chciałbym wam o wszystkim opowiedzieć.

Dalej ruszamy już autem z naszymi nowymi znajomymi, czas pokazał, że kobieta za kierownicą w Iranie to genialny kierowca, pełen szacunek, z tym to chyba się już tutaj rodzi.




Tym razem zwiedzamy okoliczne mosty, z ktorych mieliśmy troszkę szydery bo ... co to za mosty nad wodą, gdzie wody nie ma ? nooooo nie ma, wyschła, ale będzie, już nie długo.



Mosty pod którymi gromadzą się miejscowi spiewacy, takk, coś niesamowitego, w jaki sposób dziwne dla nas (ale to sztuka) dzwięki zostają wydobywane z tego człowieka. (mam wszystko nagrane ;p). Pod mostem, pomiędzy łukami (które róznież mają tą „magiczną” sposobność przenoszenia dzięków przez łuki na drugą stronę, gdzie ludzie ustawieni pomiedzy nimi nic ni usłyszą, tylko te dwa krańce) atmosfera na prawdę magiczna. Jeszcze jakiś czas temu, wieczorami wielu młodych ludzi zbierało się pod mostami – na zabawy, tańce, śpiewy ... niestety policja ostatnio działa coraz prężej.












Jeszcze spacerek do drugiego mostu, czy ktoś wie skąd pochodzą takie łuki ? Nasz host był pewien, że w europie też występują, a mi przecież od dziecka kojażyły się z krajami arabskimi.


Gdy spacerowaliśmy sobie dalej, moją uwagę zajmuje młoda kobiera stojąca lekko na uboczu chodnika, dziwnie rozglądająca się po ludziach ... hmmm 10 sekund później zobaczyłem jak z pod hejab'u zajaśniała mi policyjna naszywka, no tak, nasza koleżanka zostaje zgarnięta do mobilnego posterunku, może nie tylko zgarnięta co zaproszona do niego. Coś z jej ubiorem było nie tak, obstawiam lekko rozdarte spodnie na kolanie etc. – u nas norma, tutaj nie. Po 10 minutach dostaje dlugi hejab dla naszej znajomej i wędruje sobie na wizytę na posterunek, wiedzieli o nas i tak było łatwiej, turystów traktuje się zdecydowanie lżej niż miejscowych.

Wszystko skończyło się w zasadzie bez problemów, koleżanka została „spisana” do bazy, ja porozmawiałem sobie jeszcze z młodym wojskowym, w zasadzie to odpowiadałem na jego pytania, czy muszę iść do wojska, na jak długo, ile zarabiają (on dostaje pół dolara dziennie), ogólnie moje odpowiedzi traktował z wielkim, ogromnym niedowieżaniem, jak bym bajki opowiadał ... tego się nie da opisać.

Dalej już gdy emocje troszkę opadły jedziemy na shake’i do znajomych kawiarni, i w malutkie góry, po za miastem wystaje dośc spory piaskowiec. Na ile czas pozwala wchodzimy wyżej i wyżej. Z wieloma przystankami oczywiście, z wieloma historiami, i kilkoma piosenkami, Irańskimi, na żywo, spiewanymi przez kobietę dla mężczyzn ... co jest kolejną zakazaną rzeczą, którą robimy.

Godzina już po 21:00 ale nieee ... nie wracamy do domu, rodzice naszego gospodarza bardzo chcieli nas poznać, tym bardziej że tato przez wiele lat był w Austrii czy Szwajcarii gdzie studiował medycynę i pracował jako chirurg, mama – artystka, co widać na każdym kroku mieszkania, w każdym miejscu, stół zrobiony z koła po dorożce, witraże własnej roboty. Kolejny raz klasa !





Rozmowy, pytania, opowieśći, jedzenie i .... tańce  tance przy Irańskiej muzyce a jak wyglądały ? w myśl zasady jak kto chciał tak się ruszał, byle tylko się bawić, odlecieć na chwilę.